Protezy narządów płciowych
Protezy narządów płciowych - definicja i charakterystyka medyczna
Protezy narządów płciowych stanowią grupę specjalistycznych implantów chirurgicznych oraz urządzeń protetycznych przeznaczonych do rekonstrukcji anatomiczno-funkcjonalnej narządów płciowych oraz układu dolnych dróg moczowych. Urządzenia znajdują zastosowanie w chirurgii rekonstrukcyjnej, urologii, andrologii oraz chirurgii plastycznej, umożliwiając przywrócenie fizjologicznych funkcji oraz poprawę jakości życia pacjentów z deficytami anatomicznymi lub funkcjonalnymi.
Wskazania kliniczne
Wskazania urologiczne
Implanty stosowane są w leczeniu dysfunkcji erekcji refrakteryjnej na terapię farmakologiczną pierwszego i drugiego rzutu, włączając inhibitory fosfodiesterazy typu 5, alprostadil oraz terapię próżniową. Szczególne wskazania obejmują dysfunkcję erekcji o etiologii naczyniowej, neurogenne zaburzenia erekcji, chorobę Peyroniego z towarzyszącą dysfunkcją erekcyjną oraz stan po priapizmie z uszkodzeniem ciał jamistych.
W zakresie zaburzeń funkcji zwieraczy cewkowo-pęcherzowych protezy znajdują zastosowanie w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu po radykalnej prostatektomii, uretralnych urazach jatrogennych, wrodzonych malformacjach zwieraczy oraz w neurogennych dysfunkcjach pęcherza moczowego.
Wskazania rekonstrukcyjne
Protezy są wykorzystywane w rekonstrukcjach pourazowych, pooperacyjnych stanach po orchidektomii w przebiegu nowotworów jąder, wrodzonych agenejach gonad męskich, mikrofallusie oraz w ramach chirurgii afirmującej płeć w procedurach falloplastyki i metoidioplastyki.
Klasyfikacja chirurgiczna implantów
Protezy prącia – klasyfikacja biomechaniczna
Protezy półsztywne reprezentują najprostszą konstrukcyjnie grupę implantów, charakteryzujących się stałą sztywnością zapewnianą przez wewnętrzny szkielet z drutu nitinolowego lub stalowego powlekanego biokompatybilnym silikonem medycznym. Konstrukcja ta zapewnia trwałą penetrację przy zachowaniu możliwości manipulacji kątowej dla dyskrecji noszenia.
Protezy elastyczne stanowią ewolucję konstrukcji półsztywnej, charakteryzując się zdolnością do zginania w zakresie 0-90 stopni przy zachowaniu właściwości powrotu do pozycji wyjściowej. Mechanizm ten realizowany jest poprzez segmentową budowę rdzenia metalowego z przegubami artykulacyjnymi.
Protezy hydrauliczne reprezentują najbardziej zaawansowaną technologicznie kategorię, składającą się z cylindrów ekspandujących implantowanych do ciał jamistych prącia, pompki aktywacyjnej umieszczanej w mosznie.
Sztuczne zwieracze cewki moczowej
Sztuczny zwieracz AMS 800 stanowi złoty standard leczenia ciężkiego nietrzymania moczu u obu płci. System składa się z mankietu okludującego umieszczanego circumurethralnie, regulatora ciśnienia-zbiornika oraz pompy kontrolnej. Mechanizm działania opiera się na cyklicznej okluzji i dekompresji cewki moczowej poprzez kontrolowany transfer płynu między komponentami systemu.
Implanty rekonstrukcyjne jąder
Protezy jąder stanowią silikonowe implanty o anatomicznie odwzorowanej morfologii, dostępne w gradacji wielkości odpowiadającej fizjologicznej wariabilności gonad. Wykonywane z medycznego silikonu o określonej durometrze, zapewniają tactilną symulację naturalnej konsystencji tkanki gonadowej.
Procedury kwalifikacyjne i diagnostyka przedoperacyjna
Ocena kliniczna pacjenta
Proces kwalifikacji wymaga kompleksowej ewaluacji obejmującej szczegółową anamnezę z uwzględnieniem wywiadu seksualnego, ocenę comorbidities, analizę wcześniejszych interwencji terapeutycznych oraz psychoseksualną ocenę pacjenta i partnera.
Badanie fizykalne obejmuje ocenę anatomii genitaliów zewnętrznych, palpacyjną ocenę ciał jamistych prącia w kierunku włóknienia i blaszek fibrotycznych, evaluację funkcji zwieraczy oraz ocenę integralności skóry w miejscach planowanych incyzji.
Diagnostyka instrumentalna
Diagnostyka obrazowa może obejmować ultrasonografię dopplerowską naczyń prącia, kawernosografię w przypadkach suspected veno-occlusive dysfunction oraz urodynamikę w przypadkach planowanej implantacji sztucznego zwieracza. W wybranych przypadkach wykonywana jest angiografia miednicza lub rezonans magnetyczny.
Techniki operacyjne i dostępy chirurgiczne
Implantacja protez prącia
Standardowym dostępem jest incyzja infracoronalna, penoscrotal lub infrapubiczna, wybieranych w zależności od anatomii pacjenta i typu implantu. Procedura obejmuje korporotomię ciał jamistych, dilatację przestrzeni intracavernosal, pomiar oraz implantację cylindrów z zachowaniem aseptyki bezwzględnej.
Wszczepianie sztucznego zwieracza
Implantacja AMS 800 realizowana jest poprzez dostęp perinealno-scrotal u mężczyzn lub translabialno-vaginal u kobiet. Procedura obejmuje mobilizację cewki, umieszczenie mankietu, preparację tunelu dla pompy oraz implantację rezerwuaru poprzez dostęp inguinalny.