Na czym polega trakcja kręgosłupa? W jakich przypadkach stosować, jakie są przeciwwskazania? Trakcja kręgosłupa jako alternatywa dla operacyjnego leczenia.
Trakcja kręgosłupa
Trakcja kręgosłupa to jedna z najskuteczniejszych nieoperacyjnych metod stosowanych w celu zminimalizowania dolegliwości bólowych kręgosłupa. Technika ta stosowana jest głównie w przypadku wystąpienia degeneracji krążka międzykręgowego lub kompresji powierzchni stawowych kręgosłupa. Ćwiczenie polega na rozciąganiu kręgosłupa oraz mięśni przykręgosłupowych, co powoduje odciągnięcie od siebie powierzchni stawowych kręgosłupa i eliminację nadmiernego ucisku kręgów.
W wyniku działania siły trakcyjnej wewnątrz dysku wytwarza się podciśnienie, które pozwala na cofnięcie się wystających kręgów - w odpowiednie granice kręgosłupa. Niweluje to przepuklinę kręgosłupa, prowadzi do regeneracji i lepszego odżywienia krążków. Dzięki ustawieniu kręgów w odpowiednim miejscu zwiększone zostaje światło otworu kręgowego, co w efekcie pozwala na lepsze funkcjonowanie układu nerwowego. Istotne jest również zmniejszenie dolegliwości w postaci migren, czy drętwienia i promieniującego bólu kończyn. Trakcja kręgosłupa stosowana jest w połączeniu z innymi metodami do leczenia bólu odcinka lędźwiowego i szyjnego.
Wśród wskazań do stosowania trakcji kręgosłupa czołowe miejsca zajmują:
- Rwa kulszowa,
- dyskopatia,
- zespoły korzeniowe,
- choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa,
- zespoły bólowe.
Trakcja kręgosłupa może być przeprowadzana manualnie przez terapeutę, jednak możliwa do uzyskania siła nie jest zazwyczaj dostateczna. W związku z tym w trakcji kręgosłupa wykorzystuje się urządzenie trakcyjne, które działa odpowiednio dostosowaną siłą w sposób jednostajny, przerywany lub oscylacyjny. Pasy trakcyjne mogą zostać umieszczone w odcinku szyjnym lub lędźwiowym pacjenta. W przypadku trakcji odcinka szyjnego urządzenie skonstruowane jest tak, aby nacisk powstawał w miejscach bezpiecznych, to znaczy z tyłu głowy, a nie pod brodą. W wyniku takiego działania siła kierowana jest bezpośrednio na potylicę, nie obciążając przy tym stawów skroniowo-żuchwowych.
Zasada działania trakcji kręgosłupa
Trakcja kręgosłupa wykazuje oddziaływanie mechaniczne oraz neurologiczne. Mechaniczny wpływ na kręgosłup pozwala na odseparowanie i odciążenie ściśniętych krążków międzykręgowych. Z kolei oddziaływanie neurologiczne związane jest z wpływem trakcji na szlaki nerwowe, w szczególności uciski na rdzeń kręgowy.
Głównym założeniem trakcji jest odbarczenie i odciążenie określonych odcinków kręgosłupa. Poprzez wytworzenie odpowiedniej siły ciągu zwiększana jest przestrzeń międzykręgowa pomiędzy powierzchniami stawowymi poszczególnych kręgów. Skutkuje to znacznie lepszym odżywieniem i nawodnieniem (rehydratacją) krążków międzykręgowych. Te dwie zmienne gwarantują prawidłowe działanie krążków międzykręgowych, czyli amortyzacje kręgów i ochronę rdzenia. W wyniku redukcji nacisku na korzenie nerwowe następuje minimalizacja bólu kręgosłupa, a tym samym gwarantuje pacjentowi swobodę i komfort poruszania się.
Nieoperacyjne leczenie przepukliny krążków międzykręgowych to kolejne wykorzystanie trakcji kręgosłupa. Zachodzące zmiany podczas trwania ciągu wywołują spadek ciśnienia wewnątrz dysku. Skutkuje to redukcją początkowych etapów zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. W wyniku wytworzonego podczas trakcji podciśnienia dochodzi do cofania się w prawidłowym kierunku jądra miażdżystego krążka, które w wyniku schorzeń przemieściło się w kierunku uszkodzonego pierścienia kręgowego.
Efekty leczenia za pomocą trakcji kręgosłupa
Wyciąg kręgosłupa jest szeroko stosowany w bólach i schorzeniach poszczególnych odcinków kręgosłupa, które mogą mieć różną etiologię. Zazwyczaj jednak celem trakcji jest kompleksowa rehabilitacja ogólnej funkcji kręgosłupa. Zwiększenie sprawności stereodynamicznej kręgosłupa za pomocą zabiegów trakcji jest efektem następujących działań:
- Separacja trzonów kręgów i zwiększenie przestrzeni międzykręgowych.
- Rozluźnienie napiętych mięśni, rozciągnięcie przyczepów mięśniowych i zmniejszenie napięcia i dyskomfortu.
- Poszerzenie światła kanału kręgowego.
- Obniżenie ciśnienia wewnątrzdyskowego.
- Odciążenie powierzchni stawowych.
- Naprężenie więzadeł kręgosłupa.
- Lepsze odżywienie i nawodnienie krążków międzykręgowych, a także lepsze usuwanie metabolitów przemiany materii.
- Niechirurgiczna dekompresja rdzenia kręgowego.
- Mobilizacja stawów i mięśni przykręgowych.
