DeMiro Spine Stool - taboret rehabilitacyjny

Taboret rehabilitacyjny DeMiro Spine Stool

DeMiro Spine Stool to specjalistyczny taboret medyczny, zaprojektowany z myślą o poprawie postawy ciała podczas długotrwałego siedzenia. Jego kluczową cechą jest ruchome siedzisko, które dostosowuje się do ruchów użytkownika. Gdy użytkownik zmienia pozycję stóp lub nachylenie tułowia, siedzisko reaguje, przechylając się do przodu lub do tyłu. To dynamiczne działanie pomaga utrzymać prawidłową pozycję kręgosłupa, rozkladając nacisk równomiernie na całe ciało.

Konstrukcja taboretu obejmuje starannie wyprofilowaną dolną część siedziska, która dodatkowo wspiera naturalne krzywizny kręgosłupa. Dzięki temu DeMiro Spine Stool nie tylko poprawia komfort siedzenia, ale także aktywnie przyczynia się do utrzymania zdrowej postawy, co jest szczególnie istotne przy długotrwałej pracy siedzącej.

Taboret rehabilitacyjny DeMiro Spine Stool nie tylko wspiera naturalną sylwetkę podczas siedzenia, ale także umożliwia swobodne obracanie ciała, co dodatkowo zwiększa wygodę i elastyczność ruchów. To idealne rozwiązanie dla osób ceniących ergonomię i dbałość o kręgosłup w codziennej pracy.

Naturalne krzywizny kręgosłupa

Kręgosłup każdego człowieka posiada w wyprostowanej, swobodnej pozycji stojącej uformowane genetycznie krzywizny. Kształt tych krzywizn jest wynikiem odpowiedniego ustawienia kości krzyżowej, która stanowi podstawę kręgosłupa oraz kształtu trzonów kręgów i krążków międzykręgowych, które formują się w okresie wzrostu

W części lędźwiowej i szyjnej kręgosłup posiada krzywiznę wypukłością skierowaną do przodu (lordoza). W części piersiowej krzywizna łukiem wypukłym skierowana jest do tyłu (kifoza).

W wyprostowanej pozycji stojącej bez problemu utrzymujemy te krzywizny kręgosłupa. Nacisk kręgów na siebie jest wtedy w części przedniej i tylnej mniej więcej jednakowy. Siła grawitacji i ciężar górnej części ciała rozkłada się zatem równo na całej powierzchni trzonów kręgów. Wychylenia ciała z tej pozycji zmieniają rozkład nacisku kręgów na siebie.

Największe obciążenie statyczne kręgosłupa występuje w pozycji pochylenia ciała do przodu

Pozycje statyczne najbardziej obciążające kręgosłup to pochylenie ciała do przodu przy wyprostowanych nogach oraz siedzenie ze zgarbionymi plecami. W tych pozycjach nacisk między kręgami znacząco wzrasta w przedniej części, a maleje z tyłu. Fizjoterapeuci wskazują, że zgarbiona pozycja siedząca stanowi główną przyczynę bólu kręgosłupa u pacjentów. W związku z tym rekomenduje się zabezpieczenie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa podczas siedzenia poprzez:

• stosowanie odpowiednich podpórek pod plecy,
• wymuszanie prawidłowej pozycji tułowia,
• używanie klinów na siedzisko krzesła,
• korzystanie z siedzisk w kształcie siodła (tzw. koziołek flexi).

Powyższe metody pomagają utrzymać zdrową postawę i zmniejszyć obciążenie kręgosłupa.

Teoria Bruggera
dotycząca kół zębatych w obrębie kręgosłupa wykorzystana do ćwiczenia kręgosłupa w siadzie.

Biomechanika kręgosłupa i optymalna pozycja siedząca

Wielokrotna analiza zachowań biomechanicznych kręgosłupa skoncentrowała moją uwagę na podstawie kręgosłupa – a więc na kości krzyżowej w obrębie miednicy. W siadzie zmiana ustawienia kości krzyżowej z pionu do przodu lub do tyłu zmienia krzywizny kręgosłupa. Siedząc na krześle masa ud i pośladków powoduje, że przy rozluźnionych mięśniach grzbietu kość krzyżowa z całą miednicą z chęcią ucieka do tyłu. Powoduje to odwrócenie krzywizny w odcinku lędźwiowym. Z lordozy kręgosłup zostaje przemieszczony do kifozy i to powoli go niszczy. Kluczem do ustawienia miednicy w pionie jest pozycja ud. Jeśli uda w przestrzeni są ustawione w poziomie to wtedy plecy się garbią. Jeszcze bardziej plecy się garbią gdy kolana są wyżej niż biodra. Jeśli kolana znajdą się niżej niż biodra to utrzymanie pozycji wyprostowanej kręgosłupa jest łatwiejsze.

Najbardziej ergonomiczną pozycją do siedzenia jest siedzenie na krześle-siodle (kończyny dolne w odwiedzeniu) z niewielkim kątem ugięcia kolan i stopami opartymi o podłoże. Wtedy nasze mięśnie są najbardziej rozluźnione, a kręgosłup wyprostowany. Obciążenie osiowe kręgosłupa jest jednak wtedy stałe, a moim celem było zaprojektowanie takiego taboret medycznego, który umożliwi utrzymanie naturalnych krzywizn kręgosłupa, ale jednocześnie pozwoli na bezpieczną gimnastykę dla mięśni kręgosłupa podczas wykonywanej pracy.

Pomocne w projektowaniu taboretu rehabilitacyjnego DeMiro Spine Stool były również przemyślenia naukowców, którzy badali i analizowali zachowania biomechaniczne w obrębie kręgosłupa – myślę tu o „kołach zębatych Bruggera” oraz tzw. koncepcji „strefy neutralnej kręgosłupa” (Spine Neutral Zone).

Teoria Brüggera

Szwajcarski neurolog i psychiatra, który od 1955 roku zajmował się badaniem i leczeniem narządu ruchu. Zauważył powiązanie dolegliwości bólowych kręgosłupa ze złą pozycją siedzącą. Aby pomóc pacjentom sam musiał ich nauczyć prawidłowej pozycji siedzącej, a pomocą w tłumaczeniu okazała się stworzona przez niego rycina pokazująca zachowanie się kręgosłupa na przykładzie trzech kół zębatych. Zmiana ustawienia jednego z dwóch dolnych kół zębatych ma od razu wpływ na zachowanie pozostałych. Przypatrzmy się jak uzyskać prawidłową, wyprostowaną pozycję siedzącą wg. Brüggera.

• Ustawienie miednicy (dolne koło zębate) w pionie unosi klatkę piersiową (środkowe koło zębate) i wymusza cofnięcie podbródka (górne koło zębate)
• Uniesienie klatki piersiowej (środkowe koło zębate) powoduje ustawienie miednicy (dolne koło zębate) w pionie i wymusza cofnięcie podbródka (górne koło zębate).